Al heel lang stond dit op mijn verlanglijstje, een bloemstuk maken in één kleur. Dat klinkt misschien simpel, maar dat is het juist niet. Door het gebruik van dezelfde kleur, wordt het al gauw saai of massief. De ene bloem valt weg bij de andere in dezelfde kleur.
Het menselijk oog wordt aangetrokken door contrast. Bijvoorbeeld contrast in kleur, waarbij kleuren die tegenover elkaar in de kleurencirkel staan, spanning geven. Sinds eeuwen maken kunstenaars hiervan gebruik. Er zijn 3 onderdelen die bepalen welke kleur we waarnemen:
Tint (hue) = kleurtoon, bijvoorbeeld rood, groen, oranje etc. Vaak wordt hier ook mee bedoeld, de verschillende tinten binnen 1 kleurtoon, bijvoorbeeld limegroen en mintgroen.
Verzadiging (saturation) = de hoeveelheid of felheid van een kleur, oplopend van grijs (0)%) naar volle kleur (100%)
Intensiteit (value) = waarde. Oplopend van zwart (0)%) naar wit (100%). Zo heeft donkergroen een lage intensiteit en lichtgroen juist een hoge.
Bij de keuze voor een monochromatisch stuk, is de kleurtoon niet meer een variabele wat contrast kan geven. Je zult moeten kijken naar andere aspecten van de bloemen om te zorgen voor afwisseling.
Om voor variatie te zorgen kan je denken aan het volgende:
- Texturen: is iets glad of juist hobbelig? Luchtige pluimen, massieve bollen.
- Vorm: rond of vlak? 1 grote bloem of een tros besjes?
- Verzadiging: hoeveel van de kleur heeft de bloem in zich? Hoe levendig is de kleur?
- Tint: bijvoorbeeld oranjerood of rozerood?
- Verdeling: zijn er veel bloemen van 1 type? Hoe zijn deze verdeeld over het stuk?
- Weerkaatsing: is iets mat of juist glimmend?
In mijn bloemstuk gebruikte ik heel veel soorten materialen om voor afwisseling te zorgen. Daarnaast paste ik sommige soorten ook juist weer vaker toe, herhaling geeft rust!
Het bloemstuk bevat veel soorten dahlia’s in verschillende tinten oranje. Daarnaast gebruikte ik lampionnetjes, crocosmia, ganzebloem en zinnia’s.
Wil je je meer verdiepen in de kleurtechnische achtergrond van bloemwerk? Dan is het boek ‘Cultivated’ van Christin Geall echt een aanrader.
